ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ

Ο κατακλυσμός του Δαρδάνου που χρονολογείται γύρω στο 4000 - 3500 π.χ. συμπίπτει με τον βιβλικό κατακλυσμό του Νώε και πολλούς άλλους που περιγράφονται στις μυθολογίες όλων των λαών, τότε έλιωσαν οι τελευταίοι μεγάλοι παγετώνες στην ΒΑ Ευρώπη συγκεκριμένα σε Ρωσία και Σιβηρία λόγω νέας ανόδου της θερμοκρασίας. ......................... ....................................... 

Συμπερασματικά βλέπουμε οτι σε όλες τις περιοχές του τότε γνωστού κόσμου αναφέρονται την ίδια περίοδο μεγάλες καταστροφικές πλημμύρες που συνδέονται με την απότομη άνοδο της στάθμης των ωκεανών λόγω του κατακλυσμού του Δαρδάνου απο το λιώσιμο των Ρωσικών παγετώνων.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ

1. Πλάτωνας (διαλόγους του στον Τιμαίο) : «Ότι τρείς ιστορούσι γενέσθαι κατακλυσμούς, πρώτον τον επί Ωγύγου, ός ήν της Αττικής βασιλεύς, δεύτερον τον επί Δευκαλίωνος, ότε και τά κατά Θετταλίαν όρη διέστη και τα εκτός Ισθμού και Πελοποννήσου συνεχύθη πάντα, τρίτον τον επί Δαρδάνου του Διός και Ηλέκτρας της Άτλαντος, ός Δάρδανος εβασίλευσε μετά τον κατακλυσμόν της αντίπερα Σαμοθράκης ηπείρου, διά σχεδίας αυτό-σε κομισθείς».

2.  Επιπτώσεις του κατακλυσμού

...... 3400 π.Χ ...........................

Αίγυπτος ........τότε τοποθετείται ο κατακλυσμός του Ζουριουούστρα - Νώε για χάρη του οποίου γράφτηκε το έπος του Γιλγαμές.

ΣΥΝΧΡΟΝΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

Πρωταγωνιστής στις σύγχρονες έρευνες σχετικά με τον κατακλυσμό του Δαρδάνου στην Μαύρη Θάλασσα ήταν ο κορυφαίος Αμερικάνος ωκεανογράφος εξερευνητής Ρόμπερτ Μπάλαρντ (Κάνσας 1942) ο άνθρωπος που ανακάλυψε στις 1/9/1985 τον Τιτανικό και τα μεγαλύτερα ναυάγια του πλανήτη. Το 1976 ο Γουίλαρντ Μπάσκομ διατύπωσε την άποψη οτι τα βαθιά νερά της Μαύρης Θάλασσας ήταν ο κατάλληλος τόπος εύρεσης καλοδιατηρημένων ναυαγίων επειδή οιο μικροοργανισμοί που διαβρώνουν το ξύλο δέν μπορούν να επιζήσουν εκεί. Η άποψη του Μπάσκομ έδωσε ερέθισμα στον Μπάλαρντ μετά την ανακάλυψη του Τιτανικού να ξεκινήσει νέες έρευνες στον βυθό της Μαύρης Θάλασσας για την εύρεση ναυαγίων απο το 1999 τα ευρήματα του ήταν εκπληκτικά, τον έκαναν να δηλώσει επίσημα οτι βρήκε την απόδειξη του βιβλικού κατακλυσμού του Νώε. Ανακάλυψε μιά περιμετρική αρχαία ακτογραμμή ανοιχτά των Τουρκικών ακτών σε βάθος 150 μέτρα, η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα στα μαλάκια του γλυκού νερού έδειξε οτι προέρχονται απο το 5000 π.χ, τότε δηλαδή τα νερά της θάλασσας ήταν 150 m χαμηλότερα και ήταν γλυκά.

Η τοπογραφία της Μαύρης θάλασσας πρίν τον κατακλυσμό

Οι έρευνες προχώρησαν αργότερα (2001) με την επιστημονική ομάδα απο το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανια με χρηματοδότηση της National Geographic Society (Εθνικής Γεωγραφικής Υπηρεσίας) στα ανοικτα της Σινώπης, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δυο ρομποτ για να συλλέξουν στοιχεία απο τον βυθό. Η ομάδα εντόπισε ίχνη με ποσότητες απο φωσφορο , μαγνησιο και χαλκο , στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν πως κάποτε στη περιοχή υπήρξε ανθρώπινη εγκατάσταση χρονολογήθηκαν 7.150 έτη δηλαδή ξανά γύρω στο 5000 π.χ. τότε που η περιοχή ήταν ξηρά αφού η στάθμη των νερών της Μαύρης Θάλασσας ήταν 150 μέτρα χαμηλότερα. Τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευναν δημοσιεύονται αναλυτικά στο περιοδικό CORPUS (αρχαιιολογία - "Ιστορία των πολιτισμών" - τεύχος 35 , Φεβρουάριος 2002) . Ο Μπάλαρντ και οι υπόλοιποι έβγαλαν το συμπέρασμα οτι πραγματικά έγινε ο κατακλυσμός γύρω στο 5500 π.χ. με υπερχείλιση του Αιγαίου και είσοδο των νερών στην Μαύρη Θάλασσα με αποτέλεσμα την μετατροπή της απο μιά αβαθή λίμνη γλυκού νερού σε αλμυρή θάλασσα 150 μέτρα βαθύτερη ταυτίζοντας τον με τον βιβλικό κατακλυσμό του Νώε. Το μεγάλο σφάλμα τους ήταν η φορά των νερών η οποία έγινε προς την αντίθετη κατεύθυνση, πλημμύρισε πρώτα η Μαύρη Θάλασσα απο τους γύρω μεγάλους ποταμούς λόγω λιώσιμων των παγετώνων στην Ρωσία και στην συνέχεια υπερχείλισαν τα νερά στο Αιγαίο υψώνοντας τις στάθμες των θαλασσών 50 μέτρα περισσότερο. Το συμπέρασμα τους ήταν αστήρικτο χωρίς να λάβουν υπόψην τους ούτε όλες τις μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων που έλεγαν το αντίθετο ούτε κάν την κλασσική γεωλογία που δείχνει όλουςτους μεγάλους ποταμούς που προέρχονται απο την Ρωσία να χύνονται στην Μαύρη Θάλασσα και όχι στο Αιγαίο. Ο κατακλυσμός της Σαμοθράκης όπως περιγράφεται απο τους κατοίκους ήταν ακαριαίος κάτι που σημαίνει έγινε απότομα με την είσοδο τεράστιας ποσότητας νερού απο τα Δαρδανέλια ενώ άν γινόταν μέσω των ποταμών θα ήταν σταδιακός. Σφάλμα έγινε και με την χρονολογία που έδωσαν οτι βρέθηκαν ευρήματα ξηράς σε βάθος 150 μέτρα γύρω στο 5500 - 5000 π.χ. δέν σημαίνει απαραίτητα οτι έγινε ο κατακλυσμός τότε άλλα έγινε σίγουρα κάποια στιγμή αργότερα. Η πιό πιθανή ημερομηνία όπως θα δούμε ήταν γύρω στο 3400 π.χ. τότε που έγιναν οι τοπικοί κατακλυσμοί στις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου σάν αποτέλεσμα της παγκόσμιας ανόδου των νερών κατά 50 μέτρα, οι γεωλόγοι συμφωνούν οτι την 4η χιλιετία π.χ. η μορφολογία του πλανήτη πήρε σχεδόν την σημερινή της μορφή.